Niet zoveel te beleven
Door: Marian
Blijf op de hoogte en volg Marian Pater
06 Februari 2014 | Sri Lanka, Maggona
Gisteren kon er bovendien toch niet gezwommen worden want in de ochtend bleek er een krokodil op het strand te liggen. Deze komt niet voor hier in zee, maar er is een stuk brak water waar de rivier uitloopt in de zee en daar kwam die ws vandaan. Er werd een net in zee gelegd en de hele dag werd er gezocht, maar het beest is niet gevonden. Heeft vast het hazenpad genomen na de consternatie.
Misschien is het nu een goede gelegenheid iets over de boys hier in het Boyshome te vertellen. De leeftijd varieert van 4 tot 18. Bij het bereiken van de leeftijd van 18 jaar moeten ze hier weg, ze gaan dan terug naar huis of naar een ander tehuis. De jongens zijn niet allemaal wezen, sommigen hebben ouders, sommigen hebben een vader die niet meer in beeld is en waarvan de moeder naar het buitenland gaat om te werken of jongen worden hier geplaatst door de Singalese kinderbescherming. Over het algemeenhet lijken het zulke lieve jongntjes met hun grote ogen en lachjes, maar dat zijn ze echt niet allemaaal. hebben ze allemaal een rugzak met verwaarlozing, mishandeling e.d.
Net als bij ons moeten de jongens naar school, vanuit de regering worden uniformen en boeken verstrekt, ze hebben dan ook hun uniform aan naar school en wanneer ze thuis komen kleden ze zich gelijk om in hun eigen kleren. Voor de kleintjes wordt de was gedaan, de groteren doen hun eigen wasin een daarvoor gemaakte wel , deze wordt ook wel als zwembad gebruikt. Dat was trouwens de plek waar Ineke de slang tegenkwam. De jongens lopen daar gewoon op blote voeten, dus er gebeurd nog wel eens wat.
De meeste jongens gaan gewoon naar school, maar sommigejongens proberen van alles om dit te ontduiken, ze zijn "ziek" ze hebben zichzelf verwond of ze hebben bv hoofdpijn. Ze blijven dan in de boyshome en naar gelang hun ziekte kunnen ze klusjes doen. De broeders zien daar streng op toe. Zo gauw het mogelijk is worden ze weer naar school gestuurd.
Dit zijn in grote lijnen de jongens van het Boyshome.
-
07 Februari 2014 - 12:49
Erna Terink:
Hi Marian, Leuk om je verslagen te lezen en leuk om iets meer te begrijpen van de jongens die in het Boscohuis moeten verblijven. Wat een ervaring! Ik kan me voorstellen dat je je erg alleen voelt, nu Ineke is vertrokken. En dan ook nog gewond! Beterschap met je armen. Je hebt toch nog wel andere mensen om je heen waarmee je een leuk contact hebt? Hoop ik....! Houd je haaks!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley